Τρίτη, Μαΐου 02, 2006

 

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ ΜΕ ΠΡΟΫΠΗΡΕΣΙΑ ΑΙ-ΒΑΣΙΛΗ

Γερμανοί βιομήχανοι προτείνουν να καταργηθεί η αργία της Πρωτομαγιάς με στόχο την αύξηση της παραγωγικότητας. Ως διαπρεπής οικονομολόγος με διατριβή και προϋπηρεσία στο φημισμένο Λόντον Σκουλ οφ Φάκινγκ Ρειγκανόμικς θεωρώ ότι αυτή η πρόταση είναι αξιόλογη, αλλά όχι αρκετά τολμηρή. Δυστυχώς οι προκλήσεις της εποχής δεν αντιμετωπίζονται με ημίμετρα. Γι αυτό προτείνω να συγχωνευθούν οι γιορτές της Ανάστασης, των Χριστουγέννων και της Πρωτομαγιάς σε μία και μοναδική γιορτή-αργία, η οποία θα καθορίζεται ελεύθερα σε ατομικές διαπραγματεύσεις του εργοδότη με τον κάθε εργαζόμενο ξεχωριστά. Με λίγα λόγια η Ανάσταση θα προκύπτει εκ του αποτελέσματος της διαπραγμάτευσης, αφού όποτε ο εργαζόμενος καταφέρει να φύγει από το γραφείο του θα αναφωνεί «Επιτέλους, Ανάσταση !». Τα πλεονεκτήματα του νέου σχήματος είναι προφανή:

1. Οικονομία κλίμακας στο εορτολόγιο (δεδομένου ότι οι τρεις γιορτές θα συμπίπτουν) και αισθητή μείωση του κόστους με προκαθορισμένο ανώτερο πλαφόν για τη Γέννηση, τη Σταύρωση και την Ανάσταση του Θεανθρώπου- συν μπόνους παραγωγικότητας για κάθε θαύμα ως ποσοστό επί των πωλήσεων.

2. Ορθολογική διαχείριση του εορταστικού budget και περαιτέρω συγχωνεύσεις στις παρθένες αγορές της νοτιοανατολικής Ευρώπης.

3. Συνέργειες και χαμηλότερα κόστη λειτουργίας. Χριστουγεννιάτικα στολίδια, λαμπάδες του νονού, ντουντούκες του ΠΑΜΕ και άλλα business presents θα βγαίνουν από κοινό ιμάντα παραγωγής και θα διατίθενται στους πιστούς από ελληνορθόδοξα cash & carry, που μπορούν κάλλιστα να επεκταθούν με το σύστημα franchising.

Δυστυχώς, η αρνητική πλευρά της συγχώνευσης θα είναι η κατάργηση εκατομμυρίων θέσεων εργασίας. Αμέτρητοι ΄Αι-Βασίληδες σε όλον τον κόσμο θα καταλήξουν στο ταμείο ανεργίας. Ωστόσο η προϋπηρεσία ΄Αι-Βασίλη με soft skills που εκτιμώνται στη σύγχρονη business culture, θα επιτρέψει και σε αυτούς τους ανθρώπους να επανενταχθούν στην αγορά εργασίας σε συναφείς δραστηριότητες, π.χ. σε part time jobs Εσταυρωμένου (σημειώνεται ότι οι θέσεις Ποντίου Πιλάτου έχουν υπερκαλυφθεί και ο κλάδος θεωρείται κορεσμένος). Κάποιοι θα παραμείνουν για πάντα άνεργοι. ΄Ομως θα πρόκειται για μία ελάχιστη μερίδα του στατιστικού δείγματος και για αναγκαία συνέπεια της ποσοτικής μας ανάλυσης, όπως άλλωστε προβλέπεται από τo θεώρημα των Savage-Niehans με βάση την υπόθεση εργασίας που διακεκριμένοι οικονομολόγοι αποκαλούν minimal regret theory. ΄Η, όπως λένε και στη Λάρισα, «ζμπούτσαμας».


Comments:
Εύγε. Αυτό έχω μόνο να πω.
 
αχαχαχα! θα τσουγκρίζουμε αυγά, θα σουβλίζουμε, θα στολίζουμε δέντρο και θα φτιάχνουμε στεφάνι και θα διαδηλώνουμε την ίδια μέρα! τέλεια ιδέα! χρόνια πολλά, χριστός εγεννήθη, χριστός ανέστη (κιόλας ντε;), καλό μήνα και μπάτσοι, γουρούνια, παλιοχαρακτήρες!
 
Σ΄ευχαριστώ mamani, καλή επάνοδο στα πάτρια εδάφη. Ο.Κ. guys, είπαμε ότι αυτό είναι το πολύ managerial approach. Από κει και πέρα συζητάμε και άλλες προτάσεις, ειδικά τον βασικό μισθό 30 αργύρια συν τιμαριθμική αναπροσαρμογή από το 30μ.Χ.
 
J.J.P. said... ΄Η, όπως λένε και στη Λάρισα, «ζμπούτσαμας».


ΣΤην Σουρδία τα κόκκινα φανάρια τα λένε Μπουτανάθκα


Ενα αθηναίος ρωταει μια σουρδα.
-πως σας λενε κυρία μου

-Λιεν'

-Πώς?

-Λιεν'

-Συγγνώμη κυρία μου δεν κατάλαβα

-(αγανακτισμένη) Λιεν' μι λιεν συ λιεν


Αν σας πει σούρδος "φυγε αρε μη συ φτύσου εναν μύξου στου ματ'", να ξέρετε ότι δεν σας το πε για καλό
 
Καλά πληροφορημένες πηγές μου αποκάλυψαν ότι το προτεινόμενο νομοσχέδιό σου είναι στα πρόθυρα υπογραφής. Πάρε τηλέφωνο των υπουργό ανεργίας, σόρυ, εργασίας, να του πεις τί αφιέρωση θα βάλεις στην πρώτη σελίδα.
 
Badlydrawnboy, πρόσεχε ποιον κοροϊδεύεις, θα βγει στο ΟΥΕΦΑ η Λάρισα και θα τρελαθούμε όλοι σε λέω ! Τώρα το νομοσχέδιο, ναι, θα ήταν στα πρόθυρα υπογραφής, αλλά οι ειδικοί στα νομοθετικά θεωρούν ότι δεν χρειάζονται πολλές υπογραφές, μπορεί να ισχύσει και ως εθιμικό δίκαιο μια χαρά...
 
Εμένα πάλι κάθε μέτρο της αύξησης της παραγωγικότητας, ειδικά εκ μέρους των βιομηχάνων, με κάνει και γελάω. Σαν μηχανικός μπορώ να πω τα καλά της αύξησης της παραγωγικότητας αλλά σαν διευθυντικό στέλεχος προτιμώ να μην απαντήσω στην ερώτηση "Πού θα διαθέσουμε το προϊόν που θα έχουμε αυξήσει ποσοτικά?" Σε ποιές αγορές αυτή τη στιγμή? ειδικά εάν είναι ένα προϊόν που προέρχεται από τη γερμανική βιομηχανία. Γι' αυτό γελάω, γιατί η συμπίεση και η αύξηση της παραγωγικότητας είναι ένα καλό ρητορικό μέσο για να κάνεις τη βρωμοδουλειά με ωραίο περιτύλιγμα και κυρίως ιερό σκοπό.
 
΄Ενα πολύ τετριμμένο, καθημερινό παράδειγμα, από τα πιο ασήμαντα: Ας πούμε ότι εσύ ο εργοδότης στην επιχείρησή σου έχεις έναν εκτυπωτή για κάθε δέκα υπαλλήλους γραφείου και ο Γερμανός στη δική του έχει φροντίσει να πάρει έναν εκτυπωτή για κάθε δύο υπαλλήλους. Προφανώς υπάρχει χάσμα παραγωγικότητας, μόνο και μόνο γι αυτόν τον λόγο, για να μην πούμε για ενδεχόμενους άλλους λόγους. Αυτό το χάσμα μπορεί να κλείσει, χοντρικά, με δύο διαφορετικούς τρόπους. Πρώτη πιθανότητα: πληρώνεις κάτι παραπάνω για να έχεις κι εσύ περισσότερους εκτυπωτές. Δεύτερη πιθανότητα: δεν πληρώνεις τίποτε παραπάνω, αλλά αναγκάζεις τους δικούς σου να χάσουν περισσότερες "εργατοώρες" ή έστω υπαλληλοώρες, με ιλίθιες ενασχολήσεις, π.χ. περιμένοντας να τυπώσουν οι άλλοι συνάδελφοι. Ποιά από τις δύο πιθανότητες είναι πιο "πιθανή" άραγε;
 
Αν αναφέρεσαι στο δημόσιο τομέα, το δίλλημα που θέτεις δεν υφίσταται διότι θεωρείς προφανές το χάσμα παραγωγικότητας. Ο Έλλην υπάλληλος έτσι εφευρετικός που είναι και πολυμήχανος, έτσι ορεξάτος και εργασιομανής όλο και κάτι παραγωγικό θα βρει να κάνει όσο περιμένει στη σειρά για εκτύπωση. Δεν μπορώ να φανταστώ Έλληνα υπάλληλο να απασχολείται ηλιθίως. Χάσματα υπάρχουν πολλά, παραγωγικότητας κανένα.
 
Στην οργάνωση επιχειρήσεων φτιάχνουμε πάντα το βέλτιστο σύστημα. Το πρόβλημά μας είναι ότι κολλάει σε 2 πράγματα: (1) στη χρηματοδότηση και (2) στη χρήση από το προσωπικό. Στο πιο πάνω post όταν μίλησα για αύξηση παραγωγικότητας μίλησα για αύξηση κομματιών που παράγονται και πρέπει να πουληθούν π.χ. ηλεκτρολογικοί πίνακες, ανταλλακτικά, σωλήνες, καλώδια, ηλεκτρικές συσκευές κλπ. Αυτά έχουν μεγάλο πρόβλημα πώλησης. Εκεί τί να σου κάνει η αύξηση της παραγωγικότητας; Αν δεν μπορείς να το πουλήσεις, γιατί λόγω ανταγωνισμού υπάρχει φθηνότερο προϊόν και εσύ δεν μπορείς να πουλήσεις φθηνότερα τότε επικαλείσαι την αύξηση παραγωγικότητας για να μπορείς να έχεις τη δυνατότητα των απολύσεων σε μαζική κλίμακα ( π.χ. Volks Wagen). Γί' αυτό γελώ με τους γερμανούς βιομήχανους και τις ιδέες τους. Τώρα όσον αφορά την παραγωγικότητα του ελληνικού δημοσίου, απλά ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ. Η περίπτωση είναι για μελέτη
 
εγω προτεινω να σουβλιζουμε το αρνακι σταυρωμενο..!
 
Βλέπω πολλές πρωτότυπες προτάσεις σε αυτή τη συζήτηση, να την κρατήσουμε λίγο ακόμη; ΄Η θα φτάσουμε στο σούβλισμα αυγών μετά από βάψιμο αρνιών; Με απασχόλησε πολύ και το σχόλιο του so_far, νομίζω ότι συμβαίνει το εξής: για κάθε αποτέλεσμα, και στην οικονομία, (κυρίως στην οικονομία θα έλεγα...) υπάρχουν πολλές αιτίες, άρα και λύσεις που μπορείς να υλοποιήσεις αθροιστικά ή εναλλακτικά. Αν απομονώσεις μόνο μία από αυτές (π.χ. υψηλό εργατικό κόστος, άρα διώχνουμε κόσμο) είναι εμμέσως σαν να λες ότι δεν θέλεις ή δεν μπορείς να κάνεις κάτι για τις υπόλοιπες...
 
Στο παράδειγμα του εκτυπωτή, στο ελληνικό δημόσιο αν σου χαλάσει ο εκτυπωτής την έκατσες! Πρέπει να περάσει δίμηνο (και αν...) για να στον αλλάξουν.
Πάντως είμαι υπέρ των εκτυπωτών δικτύου. Αρκεί να υπάρχει πάντα εναλλακτική λύση (άρα κατ'ελάχιστον δύο).

Υ.Γ. Τι διάλο κουβέντα πιάσαμε;
 
H So_Far και ( όχι "ο" ) δυστυχώς προσπαθεί να βρει ένα μοντέλο που και η παραγωγικότητα θα ανεβαίνει και οι εργαζόμενοι ούτε θα απολύονται , ούτε θα παραβιάζονται τα δικαιώματά τους. Και ξέρεις μόνο πού λειτουργεί αυτό το μοντέλο τελικά? Μόνο στις χώρες που αναπτύσσονται τώρα. Στις υπόλοιπες δυστυχώς η πλάστιγγα γέρνει προς τη μεριά του θηρίου πάντα
 
Ευχαριστώ για όλα τα σχόλια, πράγματι ισχύει ότι "όποιος αγοράζει γη δεν χάνει ποτέ", κάτι που ως νοοτροπία μάλλον δεν προωθεί το επιχειρείν, όσο για την Εσθονία είναι πλέον υπόδειγμα και για τη χρήση νέων τεχνολογιών και για τις δυνατότητες που δίνει στους νέους ανθρώπους, έτσι; Δηλαδή όχι να φτάσουμε στα εξήντα για να πιάσουμε πόστο...Στο μεταξύ, ένα έκτακτο ταξιδάκι με απέσπασε για λίγες μέρες από το blogάκι, επιφυλάσσομαι σε λίγο...
 
Δημοσίευση σχολίου



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?