Κυριακή, Απριλίου 16, 2006

 

ΠΟΙΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΟ ΣΟΥΗΔΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ;

Θέλουμε το σουηδικό μοντέλο εδώ και τώρα. Θέλουμε να πληρώνουμε φόρο 50%, να αγοράζουμε δύο ευρώ το μαρούλι και να τρώμε κλήση όταν κορνάρουμε στο κέντρο της πόλης. Δεν θέλουμε τα κερατιάτικα στα φροντιστήρια, εμείς πληρώνουμε για να μάθει το παιδί χόκεϋ επί πάγου. Θέλουμε να αγοράζουμε ουίσκυ μετά από ραντεβού σε ώρες γραφείου. Θέλουμε ξανθιές αστυνομικίνες με ποδήλατο. Θέλουμε γιατρούς που νομίζουν ότι ο φάκελος είναι μόνο για το ταχυδρομείο. Θέλουμε τρένα υψηλής ταχύτητας με βαγόνι-παιδική χαρά για τον μπέμπη. Θέλουμε τρελά Σαββατοκύριακα στην Κοπεγχάγη. Θέλουμε εξυπηρέτηση με χαρτάκι προτεραιότητας ακόμη και στο φαρμακείο. Θέλουμε να μετράει ο βαθμός απολυτηρίου, όχι ο βαθμός συγγένειας. Θέλουμε να μας ρωτούν τί ξέρουμε και όχι ποιόν ξέρουμε. Θέλουμε να τους λέμε πού θα μας στείλουν και όχι ποιός μας στέλνει. Ρε μήπως δε θέλουμε;

Comments:
Τι να τα κανουμε τα τρενα υψηλης ταχυτητας και τα βαγονια -παιδικες χαρες... ; ; ; Αλλοι 3 νεκροι σημερα το βραδυ εδω . Αμαν πια ! Κατα διαολου παμε ρε γαμωτο ;

Sorry, νευριασα!
 
Πριν μερικές μέρες ο γνωστός δημοσιογράφος Γιώργος παπαδάκης, γιόρτασε τις δεν ξέρω κι εγώ πόσες χιλιάδες εκπομπές του στην πρωϊνή ζώνη. Συγχαρητήρια και μπράβο του. Λαμβάνοντας το συγκεκριμένο γεγονός ως αφορμή, θέλω να καταθέσω στο φιλόξενο Blog σας ένα-δύο σχολιάκια:

*Φαίνεται στην Ελλάδα δεν υπάρχουν νέοι δημοσιογράφοι. Μάλλον θα πρέπει να πορευθούμε και να βολευθούμε για πολλά-πολλά χρόνια ακόμη, με όσους έκαναν την τύχη τους την εποχή της μετάβασης από την δημόσια στην ιδιωτική τηλεόραση. Τέρμα! Δεν υπάρχουν άλλοι!! Αυτοί οι 5-6 θα τα κάνουν όλα για πάντα! Πρωϊνά, βραδυνά, δελτία, talk-show, ρεπορτάζ, όλα!! Ένα καταπληκτικό και μοναδικό στα χρονικά φαινόμενο! Καλούμε διακεκριμένους βιολόγους και...ζωολόγους να το εξηγήσουν και να το μελετήσουν διεξοδικά!

*Έχω βαρεθεί την τηλεόραση που έχει γίνει ένα τεράστιο κουτσομπολίστικο πηγαδάκι για όλους όσοι παίρνουν μερικές χιλιάδες ευρουλάκια για να μας υπογραμμίζουν πόσο ηλίθιοι είμαστε που καθόμαστε και τους βλέπουμε. Άλλο δεν κάνουν από το να τσακώνονται και να βγάζουν ο ένας το μάτι του άλλου, καλεσμένοι πότε στην εκπομπή του ενός και πότε στην εκπομπή του άλλου. Πρέπει εμάς να μας ενδιαφέρουν ως μείζον θέμα ύψιστης σημασίας, οι ενδοσυντεχνιακές κόντρες μιας επαγγελματικής κλίκας! Έλεος!!
Και πληρώνονται γι' αυτό. Αδρά. Και καταναλώνουν πολύτιμο τηλεοπτικό χρόνο...
Δεν καταλαβαίνω...Όποιος μπορεί, ας μου το εξηγήσει παρακαλώ....
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία, καλή επιτυχία στο εγχείρημά σου. Προσπάθησε να έχεις προτάσεις, να καταθέσεις γνώση, που τόσο μας λείπει..
 
Σε κατανοώ φίλε blogger στη Γηραιά Αλβιώνα, πέντε δυστυχήματα με νεκρούς σε τρεις μήνες δεν γίνονται από μάτιασμα, φαντάζομαι. Και πάλι καλά να λέμε δηλαδή που πέρασαν οι εποχές του δεκαώρου Αθήνα-Θεσσαλονίκη με άδεια άνευ αποδοχών στο Λιανοκλάδι. Ως προς τα δημοσιογραφικά, έχω δει και ξέρω πολλούς εικοσάρηδες και τριαντάρηδες που διψάνε για τηλεόραση, δουλεύουν πολύ και θα βγαίνανε και σούπερ στο γυαλί. Αλλά εμποδίζονται από το glass ceiling, που θα έλεγε ο φίλος από τη Γηραιά Αλβιώνα. Θυμάμαι στην απεργία των ναυτεργατών μεγάλο σχολιαστή που τα έριχνε σε βουλευτή της Ν.Δ. (γιατί ήταν κατά της απεργίας) και την άλλη μέρα χαλαρά και σε ευρωβουλευτή του ΚΚΕ (γιατί ήταν υπέρ της απεργίας). Η πληρωμή του, τί να πω, ακατανόητη με συμβατικά κριτήρια, κατανοητή εφόσον νοείται ως ποσοστό επί των επιπλέον διαφημιστικών εσόδων...
 
Δημοσίευση σχολίου



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?